Afgelopen weekend ben ik naar Groningen gereden om te kijken of ik de Krekelzanger kon vinden.
Anagekomen in de buurt van het gebied moest ik toch wel even zoeken naar de juiste plaats maar daar stonden een auto of 4 langs de weg en aan de linkerkant in het gebied zag ik verschillende mensen staan met telescopen.
Kon niet missen daar moest het beestje in de buurt zitten.
Snel uitgestapt de camera gepakt om het dier te kunnen vastleggen en aan de wandel maar.
Onderweg een ongeduldige spotter tegen gekomen die niet kon wachten maar het beest moest er nog wel zitten volgens hem.
Op de bewuste plek aangekomen stonden er nog een paar mensen te wachten op de zanger maar geen van hen had het beestje gezien of gehoord.
Na wat gekletst te hebben besloten we om eens rond te gaan lopen ook dit was geen succes maar wel erg gezellig.
Terug op de plaats waar hij het laatst gezien was, even in het gras zitten en ervaringen uitwisselen.
En opeens "hee dat is hem hij zit een stukkie naar rechts" we hoorden hem allemaal en waren natuurlijk meteen stil.
Maar helaas ook het beest was ineens stil .
Dit bleef hij wederom een dik half uur toen begon het weer en nu een stukkie langer.
Opeens zien we hem naar links vliegen het ging in een flits maar was hem wel dus die was binnen gezien en gehoord maar helaas nog geen bewijsplaatje.
Hij zat erg laag maar liet zich wel duidelijk horen.
Toen dacht het beest laat ik me nu maar eens wat duidelijker zien en ja hoor dat deed ie ook ineens ging hij rechts bijna vrij zitten waarna het geklik van de camera's bijna het gezang overstemde.
Maar in de pocket nummer 181 was binnen.
Met een tevreden gevoel ben ik daarna naar het mooie Friesland terug gereden.
Zondag 3 juli was een dag dat mijn vriendin en ik samen thuis waren en een erg triest bericht te verwerken kregen.
Niet echt een hele fijne dag dus maar goed het leven gaat door dus moest de Keeg er die avond toch maar aan geloven.
Was er al weer een week niet geweest en tja beschouw dat mooie gebied onderhand als mn achtertuin dus toch maar even kijken ondanks het koude sombere weer met harde wind.
Aangekomen op de Keeg zat daar het gewone spul zoals 10 tallen Kluten,Grutto's en kemphanen.
Richting de sylkajut gereden zag ik 1 man staan met telescoop en dacht bij mezelf even vragen of er nog wat bijzonders zit.
Neuh zegt hij niet veel het gewone spul waarop ik vraag zit de Gestreepte strandloper er niet want die is al een paar dagen hier gezien,waarop de man antwoord ik weet het want ik heb hem ontdekt.
Wat mij meteen duidelijk maakte dat dit dus Ben Gaxiola moest zijn wat hij ook bevestigde.
Ik zeg nou ja jammer dan rij ik nog even naar noord waarop ik op het parkeer terrein bij de hut de wagen draai en weer langs hem rij.
Op dat moment houdt Ben me aan en zegt de getreepte loopt net naar rechts.
Meteen uitgestapt en mee gekeken met hem door zijn scoop naar dit schitterende beest.
Gevraagd of ik een foto mocht maken door zijn scoop wat mocht en zo nummer 182 binnen kunnen halen.
Hierna vloog het beest nog verder weg en raakten we het kwijt.
Ben zocht nog even en vond een Casarca ver weg ook deze had ik nog niet dus weer een foto door de scoop en 183 kon bijgeschreven worden.
Nog even gekletst tot we ineens de sprinkhaanzanger hoorden heee die heb ik ook nog niet das mazzel zeg.
Gezocht gevonden en foto's maken zonder scoop maar gewoon met de 500 mm.
Na wat plaatjes te hebben gemaakt ging het huiswaarts met 3 nieuwe soorten op zak want de sprinkhaan zanger was nr 184.
Op de terugweg even snel gekeken of het goede foto's waren wat ik normaal terplaatse doe maar nu een keertje niet wat me dus ook meteen bijna opbrak veelste donker neeeeeeeee gelukkig kan er met de huidige techniek veel goed gemaakt worden zodat alles uiteindelijk toch nog goed afliep.