Waarom stoppen zullen mijn weinige bezoekers zich afvragen.
Nou nummer 300 is een feit.
En waarom dan nog doorgaan met een blog genaamd Op naar de 300?
Ik kan natuurlijk altijd mijn belevenissen blijven opschrijven maar ik weet niet eens of dit wel gelezen word.
Ja door twee man die wel reageren wat voor mij als blogger altijd de reden was om door te gaan.
Maar goed rest mij jullie het verhaal tot aan de 300 te vertellen natuurlijk.
Er werd al een tijdje een Roodmus gezien in Limburg nou ja tijdje een dag of 4 en toen er ook nog eens een Grauwe Fitis werd gemeld in Limburg besloot ik er toch maar heen te gaan.
Na een behoorlijk tijdje te hebben staan posten en te hebben rond gelopen kon de Grauwe Fitis worden bijgeschreven welliswaar alleen op zang maar goed waarneming is waarneming nietwaar.
Na de Grauwe snel door gereden richting de Roodmus welke wat makkelijker te doen zou zijn.
Daar aangekomen en na wat zoeken vond Willy hem in een boompje luid zingend.
Toen ik echter aankwam vloog het kreng natuurlijk net op waardoor ik hem alleen weg vliegend kon zien.
Intussen waren er wat lokale vogelaars ter plaatse gekomen en deze vertelden dat dat bij zijn standaard rondje hoorde en we maar geduldig moesten wachten.
na een uurtje gewacht te hebben besloten de lokalen het voor gezien te houden en die vertrokken.
Hadden ze dat maar eerder gedaan na nog geen 5 minuten nadat ze vertrokken waren kwam de mus luid zingend weer op zijn post zitten in het struikje en niet veel later kwam hij zelfs geweldig mooi op een paaltje zitten op nog geen drie meter afstand.
Even later vloog het beest in een rietkraag waar ik vind ik zelf de mooiste plaatjes kon schieten.
Nummer 297 en 298 waren binnen.
Nummer 299 was een totaal onverwachte Kleine Geelpootruiter op de Ezumakeeg.
Omdat het beestje zover weg zat helaas alleen matige bewijsplaten kunnen maken en die vind ik ook niet de moeite waard om hier in mijn blog te verwerken.
Wel heb ik het beest mooi door de telescoop kunnen bekijken en ja met nog eentje te gaan nu was deze toch erg welkom.
De maand Juli is meestal komkommertijd wat vogels betreft en ik had dan ook niet verwacht dat ik deze maand door zou gaan naar de 300.
Maar er zat al enkele dagen een Cettis zanger te zingen in de buurt van Grave Nederasselt en omdat ik me s'avonds toch wat zat te vervelen besloot ik om daar mijn nummer 300 maar van te maken.
Zo gezegd zo gedaan en na een ritje van een half uur kwam ik op de plaats waar het beestje zieh moest bevinden.
Na een kwartiertje geduldig te hebben gewacht liet het dier dan ook eindelijk zijn zang horen en kon ik met een tevreden gevoel en nummer 300 in de pocket terug richting Duitsland na eerst bij een kennis even een heerlijk bakkie koffie te hebben gedronken.
Maar zoals eerder gezegd Juli komkommer tijd nou behalve dan in 2013 want nog geen week later word er een Steppevorkstaart plezier gemeld bij Blija een gehucht niet ver van mijn huis.
Maar helaas was ik op dat moment in Duitsland en werd het beest pas om 2100 uur die avond terug gevonden te laat voor mij om heen te rijden.
Nu moest ik de volgende dag toch in Friesland zijn voor mijn wekelijkse fysiotherapie dus die dinsdagochtend toch maar even een poging gedaan omdat de Plevier s'morgens om 1000 uur nog gezien was.
Daar aangekomen stonden er meerdere mensen te zoeken en ook in de omgeving waren meerdere mensen aan het zoeken helaas zonder succes.
Zonder Steppevorkstaartplevier dus weer huiswaarts met in mijn achterhoofd de kans dat hij eventueel s'avonds nog wel te doen zou zijn.
Die avond werd er tot mijn grote schrik ineens een vervaagde melding gedaan van een Bonte Tapuit ook bij Ferwert samen met mijn vriendin besloot ik om snel maar naar de Steppevork te gaan maar daar niet al te veel tijd aan te besteden omdat dat een moeilijk verhaal zou worden.
Daar aangekomen besloten we dan ook snel door te rijden en onderwijl bellend met Harm Dijkstra die ook onderweg was kwamen we aan bij een plek waar meerdere vogelaars stonden te kijken.
Raam open en gevraagd en ja hoor die hadden de Bonte al in beeld en even later kon ik dan ook mijn nummer 301 bijschrijven en dat in Juli.
Het moet niet gekker worden na de gebruikelijke felicitaties over en weer en een kaartje vol foto's snel naar huis gereden en met een zeer tevreden gevoel naar bed gegaan want het zou weer vroeg dag worden omdat ik daags erna gewoon weer aan het werk moest.
Geen Steppevorkstaartplevier maar een Bonte Tapuit ik noem het gewoon de tweede hoofdprijs.
We zullen zien wat het jaar ons verder brengt ik heb mijn doel in ieder geval gehaald en ga verder geen doelen meet stellen maar zie wel wat er op mijn pad komt.
Of het blog verder gaat??
Wie weet we zullen zien..
