Zoals de meesten van jullie wel zullen weten staan de Huiskraaien van Hoek van Holland op het punt te worden uitgeroeid.
Voor dat het zover komt wilden we er toch nog even gaan kijken.
We waren in dit geval Andries Zijlstra en de schrijver van dit blogje ik dus.
Afgesproken werd om de 24ste te gaan daags voor de kerst dus.
S'morgens om 0600 was Andries hier en samen togen we richting Hoek van Holland om de met uitroeiing bedreigde Huiskraaien met een bezoekje te vereren.
Onderweg kwamen we onverwachts langs Wateringen een dorpje onder de rook van Den Haag en we besloten om bij vakantie kennissen van mij ons eerste bakkie koffie te gaan drinken het was immers nog vroeg en dus te donker om de beestjes te gaan bekijken.
Aangekomen in Wateringen en onder het genot van een lekker bakkie koffie en een heerlijk stuk kerststol besloot Aat die ook wel wat heeft met vogels mee te gaan naar de beesten.
Zodoende waren we half tien in Hoek van Holland waar we meteen de eerste Huiskraaien al zagen.
Snel de auto uit en in de miezerende regen de eerste bewijsplaten geschoten.
Tijdens dit bezoek zagen we ook de ondersoort van deze beesten een volle neef van de gewone Huiskraai
Huiskraai ssp zugmayeri - Corvus splendens zugmayeri. De gewone Huiskraai heet namelijk in het Latijn Huiskraai - Corvus splendens dus de toevoeging Zugmayeri maakt hem dus de volle neef.
Hierna vervolgden we onze route naar de tweede soort van de dag, de Buffelkopeend in Barendrecht al jaren een trouwe wintergast op de Gaaskenplas aldaar.
Daar aangekomen parkeerden we de auto in de woonwijk en zochten we met zn drieen de plas af.
Het bleek nog een hele toer om het kleine duikeendje te kunnen vinden.
Na weer een stuk verder te zijn gelopen riep Andries ons ineens toe ik heb hem.
Het beest zat precies aan de andere kant van waar wij ons bevonden.
Snel terug gelopen naar de auto en omgereden naar waar we vermoedden dat we het beest wat dichterbij zouden kunnen zien.
Daar weer aangekomen was zoals te verwachten het eendje natuurlijk weer afgedreven naar de overkant richting de huizen gelukkig kon ik nog wel snel wat bewijsplaatjes schieten.
Natuurlijk niet de beste foto en een flinke crop maar het bewijs is er en het is zoals ze zeggen in ieder geval geen escape dus te tellen.
Het weer was inmiddels weer wat beter geworden en we besloten dan ook nog heel even bij de Huiskraaien te gaan kijken we moesten Aat immers ook nog terugbrengen naar Wateringen.
We reden eerst naar het vispaleis waar ze vaak zitten maar deze bleek gesloten en er was dan ook geen kraai te vinden.
Richting het station dan maar want daar zit ook een viszaakje er moest ook nog even aan de inwendige mens gewerkt worden.
Na een heerlijk gebakken visje te hebben gegeten de overweg overgestoken en daar zaten ze weer heerlijk van het gevoerde te eten ook zwierven ze wat over het perron en tussen de rails.
Verschillende mensen spraken ons aan wat we aan het doen waren en na de uitleg bleek ook wel dat de meeste Hoek van Hollanders er grote moeite mee hebben dat ze deze soort willen uitroeien.
Niemand begrijpt er ook maar iets van en niemand heeft last van deze beestjes.
Op foto 1 is de gewone Huiskraai te zien op foto 2 zijn neef en op foto 3 kun je het verschil tussen deze 2 mooi zien.
Nadat we Aat in Wateringen hadden afgezet vertrokken we weer richting het noorden maar we wilden onderweg nog wel even kijken of we de Humes Bladkoning nog konden vinden die was gezien in Katwijk.
Na een kort ritje van een halfuurtje kwamen we aan bij de plaats waar hij het laatst gezien en gehoord was en na eerst door de bossen te zijn gelopen liepen we richting de bebouwing.
Net nadat we de eerste huisjes gepaseerd waren hoorden we hem al een keer luid en duidelijk roepen.
Snel over een parkeerplaats van een verzorgingstehuis gelopen in de richting vanwaar het geluid kwam.
Hier riep het beetje nog twee keer erg luid en zagen we hem in een flits in een boompje zitten camera snel aangelegd maar zoals gewoonlijk met dit soort vogels was het weer te laat wel had ik hem nog even mooi kunnen bekijken waarbij de felle oogstreep zeer duidelijk te zien was.
Nog een kwartiertje gewacht waarin we hem zeker een keer of acht zeer duidelijk hebben horen roepen maar hij liet zich niet meer zien,
Helaas dus geen bewijsplaat kunnen maken maar de soort was wel nummer drie voor mij deze dag.
Tevreden reden we daarna naar huis en onderweg napratend over de dag arriveerden we om 1730 weer thuis.
Al met al weer een heerlijk dagje vogelen en zeker de moeite waard om nog eens over te doen.
Zeker als ik dan weer drie nieuwe aan mijn lijst kan toevoegen.
Op naar de 300 voor volgend jaar mijn doel en zoals het er nu uitziet gaat me dat zeker lukken.
PS:Nu vergeet ik bijna de Kuifduiker die ik in de laatste werkweek ook nog even had binnen gekopt deze zaten op de Kraayenbergse plassen en deze heb ik even snel gedaan tijdens de lunch geen spectaculair verhaal.
Op en neer en de soort binnen gekopt en dat allemaal binnen anderhalf uur zo komt mijn totaal op 276 en met ondersoorten erbij op 280.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten