Weer 2 nieuwe

Toch nog succes zo bijna aan het einde van het jaar.
Na verschillende keren de Kleine Rietgans te hebben gemist toch nog maar eens gaan zoeken nu zaten ze in de zuid-west hoek in het mooie Friesland.
Op een mooie Zaterdagmorgen niks te doen druilerig weer vriendin ingelicht en op pad maar.
Na een drie kwartier te hebben gezocht en verschillende grote groepen Ganzen te hebben gescand vond ik ze dan eindelijk toch.
Een groep van een 80 Kleine rietganzen ter plaatse snel wat foto's gemaakt want ze zaten dicht tegen een slootkant aan en in mijn ooghoek zag ik een grote Friese Stabij aankomen hollen die er schijnbaar plezier in schiep op de ganzen op de wieken te jagen wat dan ook prompt gebeurde.
Gelukkig had ik mijn bewijsplaten en kon ik met een fijn gevoel rustig door het mooie landschap terug rijden.

Zoals gezegd een bewijsplaatje niet de beste kwaliteit maar moest snel zijn he .
De volgende soort was een redelijk zeldzame in Nederland geen hele dikke rooie maar toch rood.
Het gaat om de Ijsduiker.
Deze zit op dit moment ergens in een van de vele Maasplassen in Limburg.
Onderweg er naar toe en dicht in de buurt waren het afgelopen weekend ook nog de Kuifduiker gezien dus dacht ik bij mezelf maar even een combinatie ritje van maken.
Onderweg naar Roermond bleek mijn Garmin navigatsie systeem dus hopeloos verouderd en moest dus op mijn gevoel Roermond maar inrijden en dan vanaf daar maar verder kijken.
Aangekomen bij de bewuste plassen zaten er echt een kleine 100 Futen maar geen Kuifduiker.
Niet teveel tijd aan verspild want ondanks dat het een mooie vogel; is is hij niet zeldzaam en komt dus vast nog wel.
Snel doorgereden naar de plassen iets zuidelijker alwaar de Ijsduiker zou zitten.
Auto geparkeerd camera en verrekijker om de nek en maar richting water gewandeld.
Al snel zag ik het beest door de bosjes heen maar zo zag ik hem en zo weer niet.
Wat dook het beest veel en lang ik dacht nog bij mezelf dat word een lange zit vanmiddag in de stromende regen.
Gelukkig dook het beest een 25 meter verder weer op en dat herhaalde zich dus steeds.

Zo kwam ik dus voor het beest uit te lopen wat me een paar leuke platen opleverde.

Wat een mooi beestje is het toch en de 300 komt dichter en dichterbij vanaf de 300 maar zien wat het gaat worden maar ga mezelf geen  eisen meer opleggen.
Dus 300 volgend jaar moet lukken vanaf daar lekker gewoon zonder eisen vogelen en natuurlijk dit blogje bijhouden voor de eventuele lezers.