3 Nieuwe aan het einde

Zo de laatste keer dit jaar verwacht ik maar wel eentje die me drie nieuwe bracht.
Zoals de meesten van jullie wel zullen weten staan de Huiskraaien van Hoek van Holland op het punt te worden uitgeroeid.
Voor dat het zover komt wilden we er toch nog even gaan kijken.
We waren in dit geval Andries Zijlstra en de schrijver van dit blogje ik dus.
Afgesproken werd om de 24ste te gaan daags voor de kerst dus.
S'morgens om 0600 was Andries hier en samen togen we richting Hoek van Holland om de met uitroeiing bedreigde Huiskraaien met een bezoekje te vereren.
Onderweg kwamen we onverwachts langs Wateringen een dorpje onder de rook van Den Haag en we besloten om bij vakantie kennissen van mij ons eerste bakkie koffie te gaan drinken het was immers nog vroeg en dus te donker om de beestjes te gaan bekijken.
Aangekomen in Wateringen en onder het genot van een lekker bakkie koffie en een heerlijk stuk kerststol besloot Aat die ook wel wat heeft met vogels mee te gaan naar de beesten.
Zodoende waren we half tien in Hoek van Holland waar we meteen de eerste Huiskraaien al zagen.
Snel de auto uit en in de miezerende regen de eerste bewijsplaten geschoten.
Tijdens dit bezoek zagen we ook de ondersoort van deze beesten een volle neef van de gewone Huiskraai
Huiskraai ssp zugmayeri - Corvus splendens zugmayeri. De gewone Huiskraai heet namelijk in het Latijn Huiskraai - Corvus splendens dus de toevoeging Zugmayeri maakt hem dus de volle neef.
Hierna vervolgden we onze route naar de tweede soort van de dag, de Buffelkopeend in Barendrecht al jaren een trouwe wintergast op de Gaaskenplas aldaar.

Daar aangekomen parkeerden we de auto in de woonwijk en zochten we met zn drieen de plas af.

Het bleek nog een hele toer om het kleine duikeendje te kunnen vinden.

Na weer een stuk verder te zijn gelopen riep Andries ons ineens toe ik heb hem.

Het beest zat precies aan de andere kant van waar wij ons bevonden.

Snel terug gelopen naar de auto en omgereden naar waar we vermoedden dat we het beest wat dichterbij zouden kunnen zien.

Daar weer aangekomen was zoals te verwachten het eendje natuurlijk weer afgedreven naar de overkant richting de huizen gelukkig kon ik nog wel snel wat bewijsplaatjes schieten.

Natuurlijk niet de beste foto en een flinke crop maar het bewijs is er en het is zoals ze zeggen in ieder geval geen escape dus te tellen.

Het weer was inmiddels weer wat beter geworden en we besloten dan ook nog heel even bij de Huiskraaien te gaan kijken we moesten Aat immers ook nog terugbrengen naar Wateringen.

We reden eerst naar het vispaleis waar ze vaak zitten maar deze bleek gesloten en er was dan ook geen kraai te vinden.

Richting het station dan maar want daar zit ook een viszaakje  er moest ook nog even aan de inwendige mens gewerkt worden.

Na een heerlijk gebakken visje te hebben gegeten de overweg overgestoken en daar zaten ze weer heerlijk van het gevoerde te eten ook zwierven ze wat over het perron en tussen de rails.

Verschillende mensen spraken ons aan wat we aan het doen waren en na de uitleg bleek ook wel dat de meeste Hoek van Hollanders er grote moeite mee hebben dat ze deze soort willen uitroeien.

Niemand begrijpt er ook maar iets van en niemand heeft last van deze beestjes.

Op foto 1 is de gewone Huiskraai te zien op foto 2 zijn neef en op foto 3 kun je het verschil tussen deze 2 mooi zien.

Nadat we Aat in Wateringen hadden afgezet vertrokken we weer richting het noorden maar we wilden onderweg nog wel even kijken of we de Humes Bladkoning nog konden vinden die was gezien in Katwijk.

Na een kort ritje van een halfuurtje kwamen we aan bij de plaats waar hij het laatst gezien en gehoord was en na eerst door de bossen te zijn gelopen liepen we richting de bebouwing.

Net nadat we de eerste huisjes gepaseerd waren hoorden we hem al een keer luid en duidelijk roepen.

Snel over een parkeerplaats van een verzorgingstehuis gelopen in de richting vanwaar het geluid kwam.

Hier riep het beetje nog twee keer erg luid en zagen we hem in een flits in een boompje zitten camera snel aangelegd maar zoals gewoonlijk met dit soort vogels was het weer te laat wel had ik hem nog even mooi kunnen bekijken waarbij de felle oogstreep zeer duidelijk te zien was.

Nog een kwartiertje gewacht waarin we hem zeker een keer of acht zeer duidelijk hebben horen roepen maar hij liet zich niet meer zien,

Helaas dus geen bewijsplaat kunnen maken maar de soort was wel nummer drie voor mij deze dag.

Tevreden reden we daarna naar huis en onderweg napratend over de dag arriveerden we om 1730 weer thuis.

Al met al weer een heerlijk dagje vogelen en zeker de moeite waard om nog eens over te doen.

Zeker als ik dan weer drie nieuwe aan mijn lijst kan toevoegen.

Op naar de 300 voor volgend jaar mijn doel en zoals het er nu uitziet gaat me dat zeker lukken.

PS:Nu vergeet ik bijna de Kuifduiker die ik in de laatste werkweek ook nog even had binnen gekopt deze zaten op de Kraayenbergse plassen en deze heb ik even snel gedaan tijdens de lunch geen spectaculair verhaal.

Op en neer en de soort binnen gekopt en dat allemaal binnen anderhalf uur zo komt mijn totaal op 276 en met ondersoorten erbij op 280. 

Weer 2 nieuwe

Toch nog succes zo bijna aan het einde van het jaar.
Na verschillende keren de Kleine Rietgans te hebben gemist toch nog maar eens gaan zoeken nu zaten ze in de zuid-west hoek in het mooie Friesland.
Op een mooie Zaterdagmorgen niks te doen druilerig weer vriendin ingelicht en op pad maar.
Na een drie kwartier te hebben gezocht en verschillende grote groepen Ganzen te hebben gescand vond ik ze dan eindelijk toch.
Een groep van een 80 Kleine rietganzen ter plaatse snel wat foto's gemaakt want ze zaten dicht tegen een slootkant aan en in mijn ooghoek zag ik een grote Friese Stabij aankomen hollen die er schijnbaar plezier in schiep op de ganzen op de wieken te jagen wat dan ook prompt gebeurde.
Gelukkig had ik mijn bewijsplaten en kon ik met een fijn gevoel rustig door het mooie landschap terug rijden.

Zoals gezegd een bewijsplaatje niet de beste kwaliteit maar moest snel zijn he .
De volgende soort was een redelijk zeldzame in Nederland geen hele dikke rooie maar toch rood.
Het gaat om de Ijsduiker.
Deze zit op dit moment ergens in een van de vele Maasplassen in Limburg.
Onderweg er naar toe en dicht in de buurt waren het afgelopen weekend ook nog de Kuifduiker gezien dus dacht ik bij mezelf maar even een combinatie ritje van maken.
Onderweg naar Roermond bleek mijn Garmin navigatsie systeem dus hopeloos verouderd en moest dus op mijn gevoel Roermond maar inrijden en dan vanaf daar maar verder kijken.
Aangekomen bij de bewuste plassen zaten er echt een kleine 100 Futen maar geen Kuifduiker.
Niet teveel tijd aan verspild want ondanks dat het een mooie vogel; is is hij niet zeldzaam en komt dus vast nog wel.
Snel doorgereden naar de plassen iets zuidelijker alwaar de Ijsduiker zou zitten.
Auto geparkeerd camera en verrekijker om de nek en maar richting water gewandeld.
Al snel zag ik het beest door de bosjes heen maar zo zag ik hem en zo weer niet.
Wat dook het beest veel en lang ik dacht nog bij mezelf dat word een lange zit vanmiddag in de stromende regen.
Gelukkig dook het beest een 25 meter verder weer op en dat herhaalde zich dus steeds.

Zo kwam ik dus voor het beest uit te lopen wat me een paar leuke platen opleverde.

Wat een mooi beestje is het toch en de 300 komt dichter en dichterbij vanaf de 300 maar zien wat het gaat worden maar ga mezelf geen  eisen meer opleggen.
Dus 300 volgend jaar moet lukken vanaf daar lekker gewoon zonder eisen vogelen en natuurlijk dit blogje bijhouden voor de eventuele lezers.

Voor de liefhebbers maar weer even een kort stukje.
Dit gaat over een Oosterse Zwarte Roodstaart en een heel verhaal wat erachter aan kwam.
Het begon op donderdag waar er in eens een Oosterse Zwarte Roodstaart gemeld werd in Drenthe.
En daar die provincie bij de zogenaamde top of Holland hoort hoopte ik vurig dat het beestje er op Vrijdag nog zou zitten.
Op Vrijdag zou ik eerst mijn zoon moeten halen in Brabant maar die was gelukkig voor mij vrij, de reden daarvoor was wel minder maar ja soms zit iets mee en soms tegen, en in dit geval voor mij dus mee.
Vol goede moed vertrokken we dan ook uit Brabant in de hoop dat het beestje nog gemeld zou worden die dag.
Het is twee en een half uur rijden normaal en doordat ik de coördinaten had in gesteld op Drenthe kon ik al snel zien dat het uiteindelijk een uurtje omrijden in totaal zou zijn.
We hadden dus alle hoop dat het beestje ruim op tijd gemeld zou worden voordat wij in de buurt zouden zijn.
En zo gebeurde ook het beestje zat er nog en daar aangekomen kon het eigenlijk ook niet missen er stonden meerdere vogelaars en die wezen ons het beest dan ook aan waarna we het mooi konden zien fourageren op de maisakker,
Wel liepen er zeer tegen de zin van de landeigenaar meerdere mensen met 'kachelpijpen' rond die het beest beeldvullend op de foto wilden zetten.
De eigenaar van de grond had eerder die middag al mensen weggestuurd van zijn grond maar blijkbaar vinden sommigen dit niet zo heel erg belangrijk maar alles voor de foto doen.
Ook ik maak graag zo een mooi mogelijke foto alleen zal dit bij mij nooit gebeuren door tegen de zin van een grondeigenaar over zijn grond te lopen of de vogel te storen cq te verstoren.
Na de gebruikelijke bewijsplaatjes te hebben geschoten vertrokken we weer huiswaarts.
Zoals te zien is het geen heel mooie foto maar voor het bewijs meer dan genoeg.

Thuis gekomen de vogel op Waarneming.nl gezet en nu maar afwachten het is nu nog een ondersoort maar word waarschijnlijk af gesplitst.
Die zaterdagavond zie ik ineens op het forum van waarneming een zelfde vogel verschijnen maar dan in Paesens "huh dat zal toch niet waar zijn"dacht ik nog.
Snel koortsachtig overleg gevoerd met Andries en tot de conclusie gekomen dat ie toch verdacht veel leek op het beest uit Drenthe.
Snel daarna de afspraak gemaakt dat we de Zondagmorgen toch maar eens gingen kijken, aan zoonlief gevraagd of hij mee wilde dan konden we meteen wat Pestvogels gaan zoeken.
Ik ging er hierbij vanuit dat mijn vriendin die erbij aanwezig was dit allemaal wel mee kreeg en wie zwijgt stemt toe en ik hoorde geen nee en geen ja.
Tevens was er die Zaterdag een Grijze Snip gezien waarvan nog niet vaststond wat voor Grijze het was of een kleine of een grote.
Nu heb ik de grote al eens eerder gezien op de Ezuma Keeg maar nog geen bewijsplaat of iets van dus die zouden we ook meteen meenemen.
Deze zat in de Bantpolder en dat is om de hoek bij Paesens.
Die Zondagmorgen vroeg uit de veren, het was een mooie heldere dag dus alles zat mee snel zoonlief wakker gemaakt maar die besloot slaperig als ie was om nog maar even lekker te blijven liggen.
Andries opgehaald en samen vertrokken we vol goede moed richting Bantpolder.
Beide waren we die Zaterdag al snel even wezen kijken bij de Grijze Snip maar toen ik er die Zaterdag was werd het beestje samen met honderden ganzen en andere eenden en steltlopers al snel verjaagd door een jagende Slechtvalk die vlakbij de rustplaats van de Snip een Smient te grazen nam en deze 15 meter verder op ging zitten peuzelen.
Andries kwam zelfs helemaal te laat want die was onderweg vanaf de Oosterse Zwarte Roodstaart uit Drenthe.
We wisten toen nog niks van eentje een stuk dichterbij......
Die Zondagochtend was het dus schitterend helder weer en de Grote Grijze snip liet zich weer zien vanaf de plaats waar ie was ontdekt.
Door het mooie weer was het beest dus inmiddels ook gedetermineerd als zijnde de Grote Grijze Snip.
Helaas zat ie ook nu weer te ver weg om een bewijsplaat te maken.
Na wat over en weer geklets besloten Andries en u schrijver om ons geluk eens bij Paesens te beproeven waar ook een Oosterse Zwarte was gezien dus.
Daar aangekomen na een lange autorit van wel 5 minuten stonden ook hier al enkele mensen waaronder Martin Olthof die na het zien van een foto het beest determineerde als inderdaad een Oosterse Zwarte Roodstaart.
Na wat heen en weer gevlieg van het beestje besloten meerdere mensen weer terug te keren naar de Grote Grijze waaronder ook wij.
Hier aangekomen bleek het beest verscholen te zitten achter een Slobeend en was dan ook alleen te zien als een grijskoppie achter de Eend.
Na weer kort overleg besloten Andries en ik terug te gaan naar de Oosterse Zwarte omdat ik nog een mooier plaatje wilde maken wat dan ook behoorlijk lukte.

Zoals je op de onderste foto ziet vloog hij bij mij bijna de lens in kreeg niet eens de tijd om terug te gaan.
Zo zat ie voor me en zo was ie weg.
Geweldige ervaring wat met rust en rustig afwachten bereikt kan worden.
Van het beestje hebben we na overleg met de bewoners wat poep verzameld voor dna onderzoek'
Ik hoop hiervan ooit weer eens wat te horen dat laat ik hier dan natuurlijk ook zo snel mogelijk weten.
De laatste foto is net als de bovenste foto bij de bewoners van het grote huis in de tuin gemaakt ontzettend gastvrije mensen die zelfs koffie gaven aan ons.
Wel zijn ze er verder niet van gediend dat iedereen maar ongevraagd de tuin instapt zo zie je maar door in contact te treden met omwonenden er vaak meer te krijgen is dan alleen een mooie vogel.
Na de mooie foto's gemaakt te hebben en een heel gesprek gevoerd te hebben met de bewoners onder het genot van een bak koffie besloten we tevreden huiswaarts te gaan.
Onderweg belde ik mijn vriendin met de mededeling dat ik Andries thuis ging afzetten en onderweg was verder naar huis.
Toen hoorde ik het al aan haar reactie.
Thuis aangekomen wist ze van niks zei ze en werd het uiteindelijk een ruzietje die eigenlijk nergens overging zoals gewoonlijk.
Moraal van dit verhaal: als er geen reactie komt van je vrouw of vriendin vraag het voor de zekerheid nog even dit voorkomt een hoop stress achteraf.

Het zou een kortstukje worden lees ik net terug helaas loopt dat weer anders dan je eigenlijk van plan was zelfs het bloggen is net vogelen je weet het maar nooit.
Wat ik wel weet is dat mijn soorten teller op 269 staat met ondersoorten erbij 276
Voorlopig gaat het dus voortvarend.

Vernieuwde blogger en een update

Na mijn problemen met het uploaden van foto's is er nu een nieuwe blogger en zoals u kunt zien in een eerder blog werkt het foto uploaden nu wel.
Nog steeds niet via IE maar wel via google chroom wat ik vanaf nu dus ook maar ga gebruiken.
Even een inhaalslag wat mijn waarnemingen betreft want het is al ruim een maand geleden dat ik een blog geschreven heb.
M'n eerste nieuwe van afgelopen maand was de Rouwkwikstaart een ondersoort maar zoals inmiddels wel bekend tel ik deze wel.
Zaterdag 06 oktober besloten Rick de Groot Andries Zijlstra en u blogger een dagje te gaan vogelen.
Na wat overleg besloten we wat bosjes te gaan na zoeken op en nabij de afsluitdijk, omdat er daar al verschillende Bladkoninkjes waren gezien, en er volgens meerdere mensen al een behoorlijke trek op gang was gekomen.
Niet dat het Bladkoninkje een nieuwe soort zou zijn maar er eentje vinden en dan een mooie foto van kunnen maken is toch altijd erg leuk.
Na verschillende plekken te hebben afgezocht en meerdere Kramsvogels en Koperwieken te hebben gezien maar verder niks speciaals besloten we via de grote groep Sneeuwganzen langzaam aan weer richting het oosten te gaan.
De grote groep zat er nog maar bleek later als escape te worden gezien.
Hierna reden we een heel stuk buitendijks waar ik ineens niet 1 maar 2 mooie Rouwkwikstaarten zag zitten.
Snel de camera gepakt en wat bewijsplaten geschoten want ze waren erg vliegerig.

Hierna weer verder gereden waarna ik op een dijk ineens een Pieper zag Rick en Andries hoorden het beest zijn bekende geluid maken en Rick zag het beest later nog wegvliegen door de kijker waarbij we het beestje konden determineren als zijnde Roodkeelpieper.
Helaas was ik te laat de wagen uit omdat ik altijd met meerdere dingen tegelijk bezig ben en zodoende dus helaas ook geen bewijsplaatje kunnen maken maar ja het kan dan ook niet altijd raak zijn met foto's.
Maar twee nieuwe soortjes op een dag is toch wel lekker.
Na de 271 en 272ste soorten te hebben binnen gekopt dacht ik dat ik het zelf wel wat rustiger aan zou doen ik had voor mezelf immers als doel gesteld de 250 te halen en was daar al ver overheen.
Acht dagen later werden er echter 4 dwergganzen gemeld in de anjummerpolders, daar ik deze soort inmiddels al een keer of 8 gedipt had besloot ik op de regenachtige zondagmorgen toch maar weer eens een poging te doen waarschijnlijk zonder succes want om nu in de regen al die duizenden ganzen te gaan nakijken zag ik eerlijk gezegd niet zitten.
Maar eenmaal in de polder kon ik het toch niet nalaten de aanwezige groepen ganzen aan een kritische blik te onderwerpen.
Dit natuurlijk zonder succes die )(*& beginnen onderhand een obsessie te worden voor mij dacht ik nog.
Nog 1 rondje besloot ik om te rijden en wat zie ik bij het laatste groepje ganzen vanuit een ooghoek??
Juist kleine snaveltjes....... dat kon niet missen snel de verrekijker erop en ja hoor duidelijk 4 x mooie geel omrande oogjes klein snaveltje de Dwerggans.

Eindelijk m'n vermoedelijke obsessie zou net geen obsessie worden na 8 keer gedipt te hebben waren ze eindelijk binnen.
Tijdens het deception weekend 3 werden er veel zeldzaamheden gezien op Vlieland en dezelfde 3 als hierboven genoemd besloten om de dinsdag na het weekend ook maar eens naar Vlieland te gaan.
De andere twee zijn leraar en leraar in wording maar u blogger is maar een militair de twee anderen hadden dus herfstvakantie maar ik moest er een extra dag vrij voor nemen.
Maar door de mooie vogels gezien op het eiland had ik daar niet zoveel moeite mee.
S'morgens de mannen opgepikt en met z'n drieen vertrokken we vol goede moed naar Harlingen om de eerste boot te nemen.
Aangekomen op Vlieland moest natuurlijk eerst de fiets gehaald worden, ik besloot ter plaatse om een elektrische fiets te nemen daar de andere twee fanatieke sporters zijn en ik een verstokt roker.
Andries de sportleraar van de twee besloot er ook eentje te nemen omdat hij zijn knie verdraaid had zodoende konden we zonder moeite onze fanatieke wielrenner mooi bijhouden.
Na een hele dag te hebben rond gefietst en veel heel veel Koperwieken en kramsvogels gezien te hebben ja ook daar kregen we een piep binnen dat er een Siberische boompieper gezien was net buiten het dorp.
Als een razende erheen gefietst en samen met drie daar aanwezige vogelaars het bos doorzocht maar helaas niks gevonden.
Hierna zijn we nog even naar de jachthaven gereden omdat het toch al tegen 3 liep en de laatste boot vertrekt van Vlieland om kwart voor 5.
We zouden ook nog even snacken op het eiland en we wilden alle drie toch nog wel even vogelen.
In de buurt van de jachthaven was een kleine Barmsijs gezien en dat zou voor mij toch een nieuwe zijn.
Daar rond fietsend hoorden de andere twee ineens het geluid van de sijs en al snel zagen we het beestje tussen de Vinken zitten.
Door de afstand en het grauwe weer niet eens een plaatje kunnen maken maar wat boeit het.
Na een heerlijk frietje gezamelijk weer op huis aan na een gezellige vogeldag op Vlieland weliswaar geen dikke soorten erbij maar wel soortje nummer 274.
De maand nadert het einde en het laatste weekend werd er net als verleden jaar weer een mooie soort ontdekt nu op Texel.
Na de vorige dikke te hebben gedipt door omstandigheden dit was de Langstaart Klauwier werd er nu een Steppe Klapekster gezien dit voor de tweede keer in Nederland en zelfs de Tweede op texel en ik was niet van plan deze te gaan missen.
Echter die zondag zouden mijn ouders op visite komen en moest ik mijn zoon terug brengen naar Brabant.
De kans was dus rete-groot aanwezig dat ik deze knaller ook weer zou moeten missen.
Onderweg naar Brabant zat ik al balend te hopen dat het beestje dit keer langer zou blijven zitten dan net 1 dag.
Aangekomen in Brabant mijn zoon bij zijn moeder afgezet even naar mijn maat Willy waar ik altijd even aanleg voor een bakkie koffie voor ik verder reis naar Duitsland.
Daar even gesproken over de vogel en over het missen van de Langstaart Klauwier van vorig jaar en al snel kwamen we tot de conclusie dat ik deze niet zou missen.
Willy besloot als ik de maandag zou gaan dat ie mee zou gaan nu nog even vrij zien te krijgen.
Snel mijn baas een sms gestuurd waarop ik als antwoord kreeg "komt wel goed".
Dat was voor mij voldoende om met Wil af te spreken dat als de vogel op Maandag gemeld zou worden te gaan rijden en hem op te halen in Brabant zodat we samen een mega twitch zouden gaan doen.
Die maandag morgen vol spanning naar kantoor snel de internet computer aangezet en dutchbirding en waarneming ervoor.
Om 0800 stond het er dan het beest was nog steeds ter plaatse waar het de Zaterdag was ontdekt en waar Zondag meer dan 200 vogelaars waren wezen kijken.
Snel Willy gebeld die al op mijn telefoontje zat te wachten.
M'n baas gedag gezegd en vertrokken voor de verste twitch uit m'n 3 jarig vogelaar bestaan.
Willy opgepikt en vol goede moed vertrokken we richting Texel.
Op de boot na een 2,5 uur durende reis troffen we meer vogelaars aan uit alle windstreken van Nederland.
ook deze gingen allemaal naar de Steppe Klapekster.
Aangekomen op de plaats van bestemming snel cameras kijkers en telescoop gepakt waarna de telescoop weer terug ging de auto in want het beestje zou immers vlakbij te zien zijn.
Snel langs het dijkje afgelopen want we zagen al wat mensen staan.
Achter ons liep ook nog een groepje en deze waarschuwden ons dat we niet te ver moesten gaan want zij zagen het beestje al zitten.
Snel de kijker gericht en daar zat ze dan in volle glorie te genieten van het late najaars zonnetje.
We zijn er een half uurtje gebleven waarbij ik de nodige plaatjes heb geschoten van dit schitterende dier.
Nummer 275 was binnen en wat voor eentje.

Hierna wilde ze ook nog wel even een kleine demonstratie van haar vliegen tonen waar ik natuurlijk eerst even van genoten heb en eigenlijk te laat was om vast te leggen maar op het laatste moment toch nog eentje gemaakt heb.

Als ik dit jaar verder niks meer zie is mijn jaar nu al prima geslaagd.
Op naar de 300 voor volgend jaar mijn doel maar nu al zeker goed onderweg.

Update

Maar weer even een update niet dat jullie denken dat ik stil gezeten heb.
14 dagen geleden besloten mn vriendin en ik om nog maar even van het laatste mooie zomer weer te gaan genieten maar waar wisten we nog niet.
Na het internet te hebben afgestroopt besloot ik maar een hotel te boeken op Texel wat voor beiden wel aantrekkelijk leek ivm het mooie weer.
Ticket voor de boot geboekt en weg konden we.
Aangekomen op het eiland viel ons al snel het verschil met de Friese eilanden op wat mensen betreft maar ook de grote van het eiland.
Aangekomen bij het hotel eerst maar wat gegeten en wat rondgereden om wat wegwijs te worden.
Smorgens om 0800 uur werd ik wakker en besloot maar even om op het strand bij paal 20 wat over het water te turen,
Zo gezegd zo gedaan telescoop op de nek camera aan de schouder en toen de weg naar het strand beklommen.
Voor je het strand bereikt ligt er namelijk een stevige puist waar je overheen moet.
Daar aangekomen heerlijk over het water uit kunnen kijken waar ik mn eerste nieuwe soort massaal zag vliegen  Zwarte zee-eenden helaas veel te ver weg voor een bewijsplaat maar door de kijker zeker goed kunnen zien.
Nummer 268 was binnen.
Ondertussen was mn vriendin wakker geworden en belde waar ik was waarop ik besloot terug te gaan naar het hotel zodat we konden ontbijten.
Laat in de middag na een heerlijk middagje aan het strand waar we volop hadden genoten van het laatste mooie zomerweer besloten we nog even te kijken of we nog een Sperwergrasmus konden vinden er waren er immers 8 gezien die dag op het eiland.
Na een heerlijk stukje gewandeld te hebben in de duinen kwamen we op de plaats waar de vogel gezien zou zijn.
En na een tijdje liet het beestje zich dan ook heel even te zien veel te kort om uberhaupt maar mn camera te kunnen richten.
Maar 269 was ook binnen en na een half uurtje van allerlei vogels te hebben genoten werd het tijd om terug te wandelen en van het avondeten te gaan genieten.
Morgen nog een dagje genieten op het strand en het weekend zou er weer opzitten.
Die zondag toch nog even naar de Sperwergrasmus wezen zoeken met de hoop dat deze zich nu wat beter liet zien,helaas ging het deze keer weer precies hetzelfde even laten zien en snel weer in de dichte bosjes te snel weer voor een foto helaas maar wie weet komt dat nog wel een keertje.
De 14 dagen daarna was ik niet echt fit en de enige op kantoor dus niet echt tijd gehad om te vogelen to gisteren.
Er werd sinds vrijdag een juveniele Roodpootvalk gemeld in Groningen en volgens mijn garmin was dat maar 57 minuten rijden voor mij dus net binnen het uur zodat er een tripje gepland kon worden.
Na dus een klein uurtje gereden te hebben (net geen 50 minuten) was ik op de plaats van bestemming.
Er stonden al 3 man dus het beest zou er vast nog wel zitten hoopte ik maar.
Kijker gepakt en de camera en ja hoor daar stond het beestje al stil in de lucht druk zoekend naar prooi.
Hierna kwam het beest al etend richting ons gevlogen en ging even verderop op een paaltje zijn prooi verder op zitten eten.

In de auto en samen met Jan Lantinga richting het maisveld gereden waar ik het beestje zittend kon vastleggen.

Op de een of andere manier krijg ik geen foto's meer bij mn blog zal eens kijken wat er mis is of misschien word het tijd de boel te verplaatsen.
Hoe dan ook nummer 270 is een feit.
Op naar de 300 komt dichter en dichterbij.

266 en 267

Deze week zou een zware cursus week worden voor me want vanaf afgelopen dinsdag zat ik op mijn oude basis te proberen mn gedachte bij de les te houden.

Echter afgelopen maandag was ik nog in Duitsland en daar Brabant niet heel ver weg was besloot ik om maar weer eens die kant op te gaan.

Mijn maat Willy gebeld omdat ik voor zijn broer nog wat had meegenomen van mn laatste dienstreis.
Natuurlijk was ie ergens lekker buiten maar zou naar huis komen voor een bakkie koffie.
Na een heerlijke bak koffie besloten we even naar de buidelmezen te gaan zoeken die bij het ringselven jongen zouden hebben.
Daar aangekomen hoorden we ze al meteen maar ze lieten zich nog niet echt zien.
Ik besloot op een steiger te gaan wachten.
Na een krap uurtje te hebben gewacht inmiddels lek gestoken door de honderden muggen vertoonden zich ineens 3 juveniele beesten.
Gelukkig waren ze verder totaal niet schuw en kon ik verschillende mooie platen schieten.
Snel daarna Willy geroepen die ook zijn platen kon maken zo voor mij was dat nummer 266 binnen yesss en mooie platen kunnen maken ook nog.

De dinsdag had ik dus een cursus op mijn oude basis maar ik zou gewoon in mn appartement in Duitsland slapen.

Na een zwaar vermoeiende eerste dag zag ik dat bijna op de route naar Duitsland twee Ortolanen waren gezien dat zou dan 267 worden als ze er tenminste nog zaten.
Routeplanner gekeken coordinaten opgeschreven en in gevoerd in mn Garmin en onderweg gegaan.
Daar aangekomen het was maar een kwartiertje om stonden er al een paar man meer maar de beestjes hadden zich al een paar uur niet meer laten zien.
Heel even twijfelde ik wat ik zou doen het is toch een uur rijden alles bij elkaar en het was inmiddels kwart over vijf en er moest nog gegeten worden.
Ik was er al snel uit want de Geelgorzen en Boomklevers bleven de hele tijd op en neer vliegen tussen de plaats waar we stonden en de bomenrij.
En daar vermaakten we ons prima mee.

Rond 1800 uur hoorde Remco Wester ineens het Ortolanen piepje en al snel daarna hadden we er twee tegelijk in 1 kijker beeld yessss nummer 267 ook nog binnen in Augustus.

Na nog een klein halfuurtje regelmatig de beestjes hebben gezien en een redelijk bewijsplaatje te hebben gemaakt uiteindelijk toch maar besloten om naar huis te gaan zeer tevreden dat dan weer wel.

Het zal waarschijnlijk wel de laatste van Augustus zijn maar al met al ben ik dik tevreden 17 soorten boven mn doel en nog 4 maanden te gaan.

Vakantie

Zoals bij de meeste mensen is bij mij ook Augustus vakantie maand.
Dit jaar werd er democratisch door mn vriendin besloten naar Frankrijk te gaan en wel kamperen aan de voet van de Alpe d huez en dan ook nog eens voor twee weken.
Snel op internet aan het zoeken geslagen om eens te kijken wat daar zoal te zien zou zijn.
Nou ik jullie vertellen dat er genoeg te zien zou zijn sterker ik verheugde me er zelfs op.
We vertrokken dus vol goede moed richting de Alpen.
Aangekomen in die bergen was de eerste vogel die ik zag een Huismus jawel en dan niet eentje maar er zaten er wel een 100 op onze kampeerplek.
Verder vielen de vogels dus wat tegen op de camping Mussen Mezen Vinken en hier en daar en verdwaalde Merel, nee voor het betere werk zou ik de bergen in moeten bleek wel.
S'nachts hoorde ik tot mn genoegen wel een bosuil roepen,wat een heerlijk geluid is dat toch ook.
De derde dag maar eens de bergen in en op dacht ik,Zo gezegd zo gedaan wij richting la Grave gereden en met de kabelbaan naar 3200 meter vertrokken.
Aangekomen na een half uurtje kabelen was het eerste wat ik hoorde een raar gefluit en zwarte vogels rond hangend bij de skihut.
Snel door de kijker gekeken en ja hoor de Alpenkauw de eerste van mn gewenste soorten was binnen.

Wat een geweldige vliegers op die hoogte.

Waar wij regelmatig moesten stoppen om op adem te komen door de ijle lucht op die hoogte was er bij die beesten niks aan de hand,Sterker nog ze komen niet eens onder de 1500 meter voor en je zult ze eerder hoger vinden dan lager.

De bergen waren dus de het antwoord voor mij om mn gewenste soorten te kunnen zien.

De vierde dag  zou een dagje zwembad worden want tja je moet ook eens aan iemand anders denken he.

Al liggend op het gras natuurlijk met kijker zag ik mn eerste Steenarend helaas geen camera bij me die dag maar goed als ie zich liet zien op de vierde dag zou ik hem vast nog weleens tegenkomen op de resterende 10 dagen dacht ik.

Helaas dat bleek dus niet  het geval te zijn heb alle bekende bergen van de tour de france gedaan maar ben geen Steenarend meer tegengekomen.

Wel zaten er op de bekende toppen de Vale Gier.

Om een lang verhaal wat in te korten verschillende Vale Gieren gezien en verschillende Slangen Arenden.

Verder een hele mooie vrouw Bonte Vliegenvanger en nog wat Zwarte mezen.

Maar zoals gezegd dit was allemaal in Frankrijk en deze tellen dus niet mee voor mijn Nederlandse lijst, niet dat het een heel groot aantal zou worden want alleen de Alpenkauw was een echt nieuwe soort voor mij de rest had ik al in ons eigen land.

Na terugkomst afgelopen dinsdag in Nederland kreeg ik al snel een whatsapp van Andries dat de Blonde ruiter op de Keeg zat en tja das wel een nieuwe soort voor mij, en daar ik de Kortbekzeekoet helaas heb moeten missen door mn Frankrijk trip kon ik deze toch niet echt laten lopen.

Dus in plaats van met een auto vol kampeerspullen naar huis te rijden even een omweggetje via de Ezuma Keeg om de Blonde Ruiter binnen te tikken.

Daar aangekomen ston Andries al te wachten en wees me waar de Blonderuiter precies zat.

Ik had hem dan ook al snel in beeld en kon via digiscoop de juiste bewijs platen schieten niet de allerbeste maar wel zijn mooi de gele zandkleurige poten te zien.

Ook zat er op bijna dezelfde plaats maar wat meer veborgen de Strandplevier en tja ook dat was weer een nieuwe voor mij de dag van terugkomst was dus meteen een hele goeie dag 263 en 264 binnen tja kan me wel slechtere dagen voorstellen.
Verder moest ik deze week mn achtergelaten schuurwerk weer oppakken dus van veel vogelen kwam niet veel.
Tot vandaag ik moest mn zoon weer terug naar huis brengen en onderweg zat nog een paartje van de Kwak en ook dit zou voor mij een nieuwe betekenen.
Terwijl ik dus van Noord naar Zuid aan het rijden was kwam ik erachter dat ik de coordinaten was vergeten op te schrijven dus snel mn maat Willy gebeld en deze gaf ze meteen door zodat Vince ze in de routeplanner kon zetten.
Hmmm nog twee uur rijden maar dan ben ik er wel wat vroeg bedacht ik me dus maar voor de Kwak even wat junkfoot naar binnen gewerkt u kent het wel die van die grote gele M.
En al naboerend naar de plaats van betsemming gereden.
Daar aangekomen zag ik de heer al zitten op de welbekende plek aldaar enkele vissers die net weggingen zeiden al "net op tijd hij komt net uit de bosjes".

Gelukkig dat we eerst wat gegeten hadden dus.
Een bestuurslid van de visvereniging kwam ook nog even een praatje houden en die vertelde dat het koppel er al enkele maanden zit dus wie weet weer een broedgeval.
Weer de bekende fotos gemaakt en snel weer verder gereden want tja ondanks een goede laatste week met 263,264 en 265 begint voor mij morgen ook weer het normale werkmans leven.

 

Update

Zo maar even een kleine update schrijven dacht ik.
Na een paar drukke weken op het werk waar van vogelen niks kwam nu maar even een kleine stand van zaken dus.
De maand Juni eindigde uiteindelijk met 9 nieuwe soorten meer dan de moeite waard dus.
En dat met het vooruitzicht dat juni en juli traditioneel de slechte maanden zijn om nieuwe soorten te vinden.
Het eindigde uit eindelijk na mn laatste update met nog twee nieuwe soorten extra.
Teweten de Grote Gele Kwikstaart en de Kwartelkoning het hadden er drie kunnen zijn met als klapper de Amerikaanse Smient maar deze werd helaas als hybride weg gezet dus die telt niet mee.
De grote Gele zat al een tijdje in Venray en daar dat maar 25 minuten rijden is van mn werk maar even naartoe gereden.
Daar aangekomen kon ik ze al snel op en neer zien vliegen druk fouragerend en met insecten in de snavels.

Voederen dus,dus snel fotos gemaakt voor bewijs van een afstandje en gelukkig stoorden ze zich niet aan mijn aanwezigheid.
Dit was tevens mijn laatste doordeweekse vogeluurtje want op het werk kregen we een paar flink drukke weken voor de kiezen met dagen van meer dan 12 uur.
In het weekend vogel ik sinds ik in Duitsland werk ook niet heel veel meer omdat ik doordeweeks al nooit thuis ben dus.
Maar op de avond van de waarschijnlijke Amerikaanse Smient toch maar even richting Jaapdeens gat gereden samen met Andries en Rick.
We dachten dus snel de Amerikaan binnen te tikken maar helaas niet dus.
Hierna zouden we nog even kijken of we de Kwartelkoning konden vinden en die hoorden we dan ook al snel het bekende crexcrex maken gelukkig toch nog een geslaagd avondje uiteindelijk.
Een poging gedaan om het geluid optenemen maar helaas ging dat op dat moment niet door de veelste harde wind maar goed ga daar zeker nog weleens terug en dan hopelijk zonder wind.
Al met al met 9 nieuwe soorten de maand Juni bovenverwachting afgesloten.
Juli zou nog veel erger worden zoals gezegd is dat echt de slechtste maand misschien hier en daar al wat trekkende steltjes maar over het algemeen is dat de slechtste maand tot nu dan.
Want het eerste volle weekend in Juli leverde meteen al een knaller op op vrijdag.
Donderdagavond zouden er 4 Vale Gieren gezien zijn in Tzumarrum.
Damn nu maar hopen dat die beesten er nog zouden zitten vrijdag en ja hoor vrijdag middag rond 1600 uur kwamen de eerste meldingen alweer binnen dat ze gezien zouden zijn in een weiland.
De eerste vogelaars berichtten dat ze al aan het rijden waren en snel afgesproken om me op de hoogte te houden waar ze zaten.
Andries moest naar een feestje dus die zou op de zaterdag gaan.
Op zaterdag had ik andere afspraken ver weg dus ik zou na het eten moeten gaan rijden snel met vriendin afgesproken dat we iets eerder zouden gaan eten en zodoende kon ik om 1745 aan de half uur durende rit beginnen een half uur omdat je dwars door Leeuwarden moet en dat is rond die tijd net een echte grote stad met mega veel woon werk verkeer.
Ondertussen had ik contact gezocht met Albert Eggens die inmiddels ook de Gieren had gevonden en die vertelde mij dat we bij de landeigenaar achter het huis mochten parkeren en daar hadden ze een prachtig zicht op de vogels.
Nog een 10 minuten te rijden voor mij hoopte ik maar dat ze nog even zouden blijven zitten in ieder geval lang genoeg tot ik ze binnen had.
Daar aangekomen kon ik de betreffende boerderij snel vinden en bij het parkeren van de auto zag ik de beesten al zitten WAUW wat een grote joekels zijn dat zeg.
Snel uitgestapt en naar de plaats gelopen waar Albert nog stond te wachten op me.
Een mooi plekje dat zeker.
Alle tijd om mooie plaatjes te schieten alleen door de afstand en de hitte trillingen zijn ze niet zo mooi geworden als ik had gehoopt maar dat geeft dan weer niks.
Ik besloot om na een drie kwartier weer richting huis te gaan waar ik na in de auto te zijn gestapt zag dat Andries had gebeld.
Snel even terug gebeld en hij vertelde dat ze toch onderweg waren hij had zn feestje afgezegd.
Oke ik wacht op jullie in Tzumarrum je ziet me wel staan.
Toen ze er aan kwamen ben ik voorop even naar de boerderij gereden zodat hun ook het mooie stekje konden benutten waar ik iets eerder ook had gestaan.
Snel de scopen opgezet en weer even heerlijk kunnen genieten van deze kolossale beesten.
Door Andries even een digiscoop plaatje laten maken met de telefoon en toen tevreden huiswaarts gegaan.

In juli zo'n knaller hmmm ook deze maand kan al niet meer kapot
Nummers 260 261 en 262 binnen nee ook Juli is goed begonnen en we zien wel waar het eindigd dit jaar.

Avond vogelen

Nu eens een keer op een heel andere manier wezen vogelen.
Er zitten al een tijdje meerdere Kleinstwaterhoen in de Onlanden in Groningen.
Daar dit beestje vooral s'nachts roept had ik een afspraak gemaakt met Andries en Rick om daar eens te gaan luisteren.
Rick en Andries hadden de Nachtzwaluw beide nog niet dus eerst maar even naar Wateren om te kijken of we daar dat beestje konden vinden.
Na dat we daar waren aangekomen en een uurtje hadden rondgelopen waarbij we verschillende Houtsnippen de baltsvlucht zagen maken hoorden we ineens de bekende ratel van de Nachtzwaluw.
De andere twee natuurlijk helemaal blij nog even luisteren proberen het geluid op te nemen en daarna terug naar de auto's.
Aangekomen bij de parkeerplaats hoorden we op nog geen 20 meter van de auto weer het bekende ratelen.
Nu ik ook snel maar mn telefoon gepakt en ook geprobeerd het geluid op te nemen wat nogal tegen viel.
Aan het eind van z'n ratel klonk ineens de contactroep en yess die had ik erop staan daar was ik dan toch stiekem wel blij mee.
Nadat we daar alles bijelkaar dus een anderhalf uur hadden rondgelopen gingen we naar de Kleinst want daar ging het voor mij toch allemaal om.
Coordinaten ingevoerd en op weg.
Al met al zou het een drie kwartier rijden zijn dus op ons gemak die kant op.
Aangekomen in de Onlanden was het nogal zoeken omdat het een weg was waar je met de auto niet in mag en tja zonder auto en navigatie is het toch behoorlijk zoeken.
Op verschillende brugjes gestopt en geluisterd maar steeds niks terwijl je ze erg goed zou moeten kunnen horen.
Na de laatste brug te hebben gezocht en gevonden hoorden we echter ineens het bekende roepje van het beestje.
Wed van Murphy heet dat geloof ik altijd de laatste kans is raak.
Na een poosje te hebben geluisterd hoorde Andries ineens het Porseleinhoen tussen door en laat ik toen net mijn opname aan het maken zijn.
Dus een ontzettende meevaller voor mij komen voor alleen het Kleinst waterhoen en dan als bonus het Porseleinhoen erbij krijgen mijn avond kon niet meer stuk.
Nummer 258 en 259 binnen ook Juni kan als maand al niet meer stuk en we zijn pas halverwege
Even weer het linkje toegevoegd voor de liefhebbers om even te luisteren naar en het Kleinst en de Porselein hoen.
http://waarneming.nl/waarneming/view/69219023
Ik ben benieuwd hoever ik ga komen dit jaar zou de 300 mogelijk zijn?
We zullen het gaan meemaken.

Update

Weet niet of dit uberhaupt nog wel gelezen word maar zal voor diegene die het wel lezen toch even een update doen.
Ik weet niet of ik iemand een plezier er mee doe maar doe dat in ieder geval wel mezelf wat ook best wel belangrijk is.
De twee nieuwste soorten die ik er nu weer bij heb zijn weliswaar geen grote klappers maar voor mij toch twee zeer gewilde soorten.
De eerste kon ik helaas alleen maar op geluid waarnemen terwijl de tweede soort erg mooi op een speciaal daarvoor geplaatste paal zat.
De eerste vond ik op een plaats waar ik hem ook eigenlijk niet verwachtte namelijk in Limburg.
Natuurlijk is er niks met Limburg alleen zijn daar niet de rietvelden en of kragen die we hier of in het westen hebben.
Het is namelijk de Grote Karekiet deze schuwe vogel zat in limburg op een stukje van nauwelijks groter dan mn tuin.
Luid zingend was hij er aan het wachten op een vrouw maar kan me voorstellen dat die dat kleine stukje riet niet kan vinden.
Na een behoorlijke tijd te vergeefs te hebben staan wachten tot het beest zich eens liet zien kwam het beestje ineens vlak voor me zitten op 2 meter afstand onderin de rietkraag nog steeds niet te zien dus.
Hierdoor maar snel besloten om geluidsopname te gaan maken want dit was wel heel hard en duidelijk te mooi dus om niet te doen.
Voor dit geluid heb ik een linkje toegevoegd voor de liefhebbers die even willen luisteren.
http://waarneming.nl/waarneming/view/69124627
De tweede kon ik wel een foto van maken en heb dat natuurlijk ook gedaan.
Het gaat over de Visarend wat ook best wel een wens soort was van mij eigenlijk meer een schaamsoort.
Na op facebook een berichtje gelezen te hebben van Andries maar snel even een telefoontje aan gewaagd om te horen dat hij dus bij eastermar zat en waarschijnlijk nog zit.
Na een duidelijke routebeschrijving snel er heen gereden en alsof de duvel er mee speelt zat het beest parmantig op de daar aanwezige paal.
Wat een geweldig beest om te zien zeg weliswaar ver weg maar door de scoop prima te zien.

Voor het bewijsplaatje misschien wat verweg maar zeker de moeite waard en zelfs voor mij goed genoeg om hier toch even te laten zien.
Dat waren nummer 256 en 257 ook Juni is dus een prima maand.
Weet trouwens niet of ik de kwartel ooit meegeteld had  die had ik namelijk al staan als vangst en sinds deze week ook als losse soort.
Kan dus 258 zijn maar ook zomaar niet hahahahaha.

Vlieland

Verleden week vond de baas het nodig om me een dagje naar Vlieland te sturen en zoals jullie weten was ik het daar natuurlijk helemaal niet mee eens ;-).
Nee natuurlijk had ik daar geen probleem mee wel was het zo dat er voor vogelen bijna geen tijd zou zijn maar camera toch maar even meegenomen je weet het tenslotte maar nooit he.
Gisteren 06-07-2012 was het dan zover mijn eerste bezoek aan Vlieland.
Eerste boot gepakt van 0900 uur en onderweg natuurlijk hopen op een leuke soort naast of achter de boot.
Helaas was het weer zo slecht dat als er al soorten hadden gehangen ik ze nooit had kunnen zien zo weinig zicht en zoveel regen.
Aangekomen op het eiland stond daar mijn vervoer al klaar om naar de range te worden gebracht.
Daar aangekomen bleek dat het programma nogal vol was dus mijn hoop op een nieuwe soort vervloog dan ook al snel.
Op de toren aldaar en onderweg er naar toe hoorde ik de verhalen al van de daar aanwezige medewerkers dat het een heel mooi vogeleiland is maar dat was al redelijk bekend bij mij.
Na de nodige runs te hebben gehoord(weer was nog steeds slecht) en de nodige bommen te hebben zien vallen werd aangekondigd dat we een tourtje range zouden gaan doen.
Camera om gehangen en ingestapt reden we een rondje range waarbij de stranden niet vergeten werden natuurlijk.
Na de nodige uitleg over de daar ter plaatse staande doelen werd gevraagd of we nog iets anders wilden zien waarop ik voorzichtig vroeg of we naar de kolonie dwergsterntjes konden gaan.
Voor mij een nieuwe soort maar ook even om te kijken of ze niet toevallig waren weggespoeld zoals op Terschelling wel was gebeurt.
Natuurlijk was dat geen probleem en we gingen richting kolonie.
Al snel zagen we de eerste sterntjes al vliegen maar we zagen niks op de nesten.
Gelukkig toen we dichterbij kwamen zagen we dat de nesten nog steeds bezet waren en dus niet waren weggespoeld.
Uiteindelijk kon ik 20 nesten ontdekken.
Geen foto's van de nesten gemaakt om verstoring te voorkomen en mooi op afstand gebleven wel natuurlijk de nodige vliegbeelden als bewijs gemaakt.

Wat een ontzettend mooi vogeltje weer en blij met het feit dat ze er nog zaten en blij met een nieuwe soort vervolgden we ons pad terug naar het kamp tot we onderweg nog even konden stoppen om een 10 Grote sterns op de plaat te zetten.
Geen nieuwe maar zeker ook een mooie soort.

Al met al was het voor mij een zeer geslaagde dag 1 voor het werk en 2 mooie nieuwe soort en een kolonie die nog steeds bezet is.
Nummer 255 was dat alweer gaat de goede kant op had graag de Roodmus nog even meegenomen maar helaas de boot terug lag te wachten.
Tja...... je kunt natuurlijk niet alles hebben.

Een goed begin

Na gisteren wat informatie gevraagd te hebben over de plaats waar de Witwangsterntjes broeden vandaag maar even een poging gewaagd om deze mooie Stern soort te zoeken.
Zoals door Marcel verteld kon ik de rotonde met parkeerplaats prima vinden en was dan ook snel op weg om de beestjes met een bezoekje te vereren.
Na netjes het fietspad te hebben gevolgd kwam iok na een kilometer of drie tot de conclusie dat er toch ergens iets fout moest zijn gegaan en eigenlijk wist ik ook wel waar.
Na een 100 meter na de rotonde loopt er een fietspad naar rechts en ik had het vage vermoeden dat ik daar naar rechts had gemoeten.
ik liep nog steeds in een bos rond een camping en volgens mij kon dat nooit de bedoeling zijn.
Al snel besloot ik dus om maar links af te gaan en dwars door het bos de weg terug te gaan zoeken omdat mijn gevoel zei dat het door het bos een stuk korter zou zijn.
Gelukkig is mijn richtingsgevoel goed ontwikkeld en de weg door het bos was inderdaad een stuk korter om bij het linker fietspad te komen.
Senl doorstappend dat pad gaan volgen en na een anderhalve kilometer zag ik de Witwangen al druk nestmateriaal slepend rond vliegen.
Wat een genot om met redelijk goed weer deze beestjes aan het werk te zien.
Ook hier natuurlijk weer bewijsplaatjes geschoten en de melding gedaan via webobs van waarneming waar ik al snel tot de conclusie kwam dat de plaatsaanduiding weer eens gruwelijk de mist inging ik bedoel 1855 meter er naast zitten is niet echt goed lijkt me.
Tevreden de 2 kilometer terug gewandeld naar de auto en met een goed gevoel weer huiswaarts gereden met een mooie nieuwe soort binnen.
Nummer 254 het gaat goed dit jaar weet niet of ik de 300 haal maar ga zeker een eind in de buurt komen.
Aankomende woensdag ga ik op werk bezoek naar Vlieland en daar zitten ook nogal wat soorten die ik nog niet heb dus hoop ik dat ik wat tijd krijg om daar ook nog even rond te kijken.

Weer niet mn beste platen maar duidelijk genoeg voor het bewijs het is ook verdraaid moeilijk om deze snel vliegende vogels goed scherp te kunnen vastleggen maar ik ben tevreden en met de foto's maar zeker ook met de nieuwe soort.

Een leuke afsluiter

Als laatste voor de maand Mei is de Zwartkopmeeuw binnen gehaald.
Niet echt een zeldzame maar toch eentje die je niet elke dag tegenkomt.
Voor mij is het nummer 253 en ben er toch wel blij mee
Na even op waarneming de afgelopen dagen te hebben doorgenomen zag ik dat de Zwartkopmeeuw gezien was als broedpaar in Liesel en daar Liessel bij Asten ligt en ik de laatste anderhalf week druk ben geweest met reisjes naar Engeland en thuis,besloot ik om mn maatje maar even te bellen of ie tijd en zin had.
Natuurlijk had ie dat want ook voor Willy was het een nieuwe soort.
In de afgelopen periode had ik een telescoop aangeschaft en dit was dan ook een mooie gelegenheid om hem weer eens te gebruiken want de meeuwen zaten een behoorlijk eind weg.
Na een flink tijdje alle aanwezige Meeuwen te hebben gesacnd zag ik opeens het juveniele exemplaar makkelijk te herkennen aan de bloedrode snavel,snel Willy geroepen die een eindje verderop de boel stond te bekijken.
Al snel had hij het beest ook in beeld waarna er natuurlijk de bewijsplaatjes geschoten moesten worden.

Hierna toch nog even gezocht naar de twee volwassen exemplaren die we al snel vonden.
Hier ook de bewijsvoering van gemaakt waarna we weer huiswaarts keerden want het was alweer 1900 uur.

Natuurlijk zijn het niet de beste platen maar het bewijs is er al met al een leuke afsluiting voor de super maand Mei en nummer 253 natuurlijk.

2 knallers

Even een update maar weer.
Intussen gaat de teller maar door maar heb ik weinig tijd om ook af en toe eens wat te schrijven.
Om nou voor al mn trouwe lezers toch maar wat te schrijven nu maar even tijd gemaakt.
De eerste knaller is alweer van anderhalve week geleden.
Op mn werk zag ik dat de avond ervoor een Breedbekstrandloper was gezien in het limburgse hmmm das maar een halfuurtje van hier dacht ik nog en baalde dus best wel dat ik het pas smorgfens zag.
Gelukkig waren er mensen die besloten het betreffende plasje nog eens af te speuren en die vonden het beestje dan ook al snel terug.
Snel mn maat gebeld "Wil er zit een breedbek in limburg"
Williy zat inmiddels in de peel zonder enige vorm van navigatie "geen probleem zorg dat je over drie kwartier daar en daar staat dan kom ik daar ook"
Zo gezegd zo gedaan en zo waren we er dus met een drie kwartier ter plaatse.
Aangekomen zagen we al meerdere mensen staan daar moest het beestje dus wel zitten en ja hoor over de rand van het eilandje liet het beestje zich mooi zien.

Wel wat ver voor de echte mooie platen maar zoals inmiddels wel bekend het bewijsplaatje is datgene wat telt.

Op deze twee bewijs plaatjes zijn de kenmerken van de Breedbekstrandloper goed te zien.
Op de bovenste de kromme snavel en op de onderste de typerende wenkbrauw streep.
De tweede knaller kwam op ongeveer dezelfde manier als de eerste alleen was dit een groter probleem want deze zat op Ezuma keeg en dat is meer dan twee uur rijden van mn werk.
De daarop volgende dag maar weer onderwerk tijd gekeken en ja hoor ze zat er nog de Grote Franjepoot in zomerkleed.
Grrrrrrrrrr en dan op 20 minuten van mn huis hoe erg kan je het hebben.
Maar goed snel even een kort overleg geregeld.
Alles klaar gemaakt voor de rest van de week zodat ik met een gerust hart een lang weekend kon gaan beginnen was immers al de donderdag en vrijdag vrij hoefde dus alleen maar vandaag (woensdag 16 Mei) vrij te nemen.
Dus gisterenavond meteen naar de keeg gereden en daar zat de dame in vol ornaat.
Ook deze zat erg ver weg maar wie maalt daar nu om als je haar toch goed kunt bekijken door de telescoop.

Wat bewijsplaten geschoten en met een erg tevreden gevoel richting huis wat een schitterend beest is dat zeg WOW.

Niet de beste foto's maar god wat een geweldig beest.
Vandaag maar weer eens gaan kijken naar de grote Frapo maar ze zat weer veel te ver weg.
Onderweg er naar toe liep er iemand met een telescoop op de schouder duidelijk onderweg naar de Franjepoot dus maar snel even gestopt en gevraagd of hij wilde meerijden "ja graag" was het antwoordt
Maar even meegenomen er naar toe.
Het bleek Joren van Schie te zijn die met de bus en trein vanuit Groningen was gekomen om het beestje te zien.
Na ongeveer een uurtje en wat kleine gebeurtenisjes met Joren (waaide een plastic zak de keeg op die Joren wilde gaan halen wat hem een paar drijf natte schoenen en sokken opleverde)
Besloot ik nog even te gaan kijken of de Morinelplevieren er nog zaten aan Joren maar even gevraagd of hij mee wilde wat hij maar wat graag deed.
De Morinelplevier was voor hem een lifer dus vandaar.
Snel naar de Bantpolder gereden waar er elf zaten het waaide er behoorlijk hard dus ook hier maar weer wat bewijsplaatjes geschoten.
Voor Joren een topdag maar zeker ook voor mij weliswaar geen hele nieuwe maar nogmaals zo'n Grote Franjepoot is een belevenis opzich en ook de Morinelplevier is een hele mooie dus ook mijn dag kon niet meer kapot.

Nummer 251 en 252 zijn een feit en wat voor soorten Mei kan voor mij nu al niet meer kapot.

250

Vandaag de 250 bereikt met mn vorige bericht was ik even de kwartel vergeten die weliswaar als vangst staat maar toch gewoon een wilde inheemse is vandaar dat ik er toen maar 246 had.
Vandaag dus de magische grens van 250 voor mij dus het streven om dit jaar de 250 te halen is gelukt in maand 5 van 2012.
De 248 werd de Braamsluiper vanmorgen met mn baas gesproken en die vond het prima dat ik eerder vertrok om naar de Roodkopklauwier te gaan kijken bij Den Oever dat is een 50 minuten omrijden voor mij dus binnen het uur.
Aangekomen aldaar werd er verteld dat de Roodkop al meer dan een uur niet gezien was,hmmmm maar even een stukje lopen dan om de kou wat de baas te blijven want er stond een behoorlijke straffe noordwesten wind.

Een stukje verder van de plaats waar de roodkop zou moeten zitten zat een klein grijs vogeltje volop te zingen in een boompje kijker erbij en ja hoor de Braamsluiper, eindelijk dacht ik nog eentje die ik kan platen want gezien genoeg maar nooit lang genoeg om er een bewijsplaatje van te maken en deze zat mooi vrij en trok zich niets van mij aan,afstand wel wat groot maar ja jullie weten het inmiddels bewijsplaat voor alles he.

Niet de beste plaat maar goed.

Toch maar weer terug gelopen naar de boomgaard waar de roodkop zou moeten zitten.

Intussen kwamen er alweer meer mensen aan dus het werd al bijna dringen.

Al snel dat ik weer daar was kwam de Roodkop aangevlogen en liet zich 3 seconden zien waarna het beest verder naar achteren vloog hmmm even omlopen en daar maar eens kijken dacht ik.

Zo gezegd zo gedaan dus naar achteren gewandeld.

Onderweg daarnaartoe kwam ik een man tegen die mij vertelde dat ik tot een hek kon komen en vroeg hij of hij aan de voorkant nog gezien was waarop ik ontkennend moest antwoorden.

Hij besloot mee terug te lopen naar het hek gezamelijk liepen we erheen waar hij zich voorstelde als Wietze Jansen een bekende naam voor mij maar had er nog geen gezicht bij,hij kende mijn naam ook wel dus gezellig keuvelend kwamen we bij het hek.

Daar aangekomen samen eens rondgekeken waarop wietze ineens zei daar zit ie op 5 meter voor mn neus.

Wat een schitterend beest zeg camera gepakt en ondanks het grauwe regenachtige weer ben ik bijzonder blij met deze mooie soort waar ik ook redelijke platen van heb kunnen maken.

Kort hierna vloog het beestje verder naar achteren waarna ik deze vogel in het landschap foto gemaakt heb.
Met een erg tevreden gevoel ging het daarop huiswaarts.
Onderweg kon ik het toch niet laten om even waarneming te checken waarop tot mijn grote verrasing de Blauwvleugeltaling was gemeld op het Jaap-Deens gat in het Lauwersmeergebied tja die kon ik toch niet laten zitten he.ter hoogte van Leeuwarden dus maar even oortjes in en de vriendin gebeld om het een en ander toch maar even te overleggen,"nee hoor ga maar even lekker"oke tot straks pop.
Snel naar het Lauwersmeer gereden dus en aangekomen bij de hut aldaar hoorde ik dat ik net te laat was om hem goed te kunnen zien.
Ships jammer maar helaas öww maar hij zit er nog wel hoor"werd er gezegd alleen ver weg tussen het riet.
Oke waar?
Telescoop erop gericht en daar zat het mannetje al ver weg inderdaad tussen het riet.
Mooi kunnen bekijken maar de bewijsplaten zijn zo erg dat ik ze hier niet laat zien misschien dat ik morgen even terug ga en dan hopen dat ie dichterbij zit.
Maar goed zelfs met de slechte bewijsplaten kun je zien dat het hem is dus dat was 250 doel gehaald einde blog dan maar.............
Neuh veel te leuk dit dus ga gewoon door tot ik er zelf geen lol meer aan beleef dus op naar de 300 YESSSSSSSS. 

Lekker lang weekend

Afgelopen weekend was voor ons die in Duitsland het land verdedigen een lang weekend allereerst de maandag vrij omdat onze koningin dan haar verjaardag viert en daags erna vieren onze oosterburen de dag van de arbeid.
Nu heb ik daar niks mee maar als het me een extra vrije dag oplevert wie ben ik dan om erover te klagen?
Afgelopen donderdag de zoon gehaald want die heeft twee weken vakantie en snel richting Friesland gereden.
De vrijdag maar besloten om van het redelijk mooie weer te genieten en een paar uurtjes vogelen stonden ons te wachten.
Na wat te hebben rond gereden in het Lauwersmeer gebied waar tot op dat moment niet veel bijzonders te zien was,zag ik tegen een bomenrij een roofvogel achterna gezeten worden door twee kraaien, snel de kijker gepakt en wat zag ik???????
Een lichte gevorkte staart bij een donkere roofvogel dat kon alleen maar de Zwarte Wouw zijn en ja hoor het was hem.

Snel de camera gepakt en ondanks de afstand toch nog redelijk wat bewijsplaatjes kunnen maken.

Natuurlijk niet de allerbeste plaatjes maar als bewijs zeker wel goed genoeg.
De dagen erna was er genoeg te doen rond het huis dus weinig tijd voor vogelen
Op zondag besloot ik echter om snel even een rondje alleen te doen en ik was nog maar net bezig toen ik te horen kreeg dat er verschillende Draaihalzen gezien waren nu is dat geen nieuwe soort maar toch zeker een van de mooiste trekgasten die ons land elk jaar aandoen.

Gelukkig hoefde ik niet heel lang te wachten om er weer eentje te zien geen nieuwe maar wel een hele mooie dus.

De maandag was koninginnedag en dan zijn er genoeg andere leuke dingen te doen dus niet weg geweest.

1Mei is mn schoonvader jarig en die beste man werd 86 dus ook niet een dag om weg te gaan.

S,avonds mn zoon weer naar Brabant gebracht dus ook weer niet weggeweest.

Nou weinig nieuws zult u zeggen maar vanmorgen moest ik weer aan het werk helaas want op minder dan een uur rijden van mn huis zit tot vandaag in ieder geval de roodkop klauwier.

Op mn werk heb ik meestal waarneming mee draaien op een van mn pc,s en daar zag ik ineens de Bergfluiter verschijnen das een knaller dacht ik nog maar goed aan het werk he.

Toch maar even gekeken waar ioe zat en toen ik dat zag kon ik me niet inhouden Westervoort 25 minuten rijden tja dan maar een halvedag opnemen he,

Zoon gebeld "ik ga vanmiddag ff peel ga je mee?"

Nee dus jammer dan mn maat gebeld en die is er altijd wel voor te vinden dus snel weg via Westervoort naar de Bergfluiter.

Wat een mooi beestje zeg ik zag hem meteen toen ik aan kwam en gelukkig zat ie toen in een kale boom snel bewijsplaatje gemaakt en dat was geen minuut te vroeg na dat ik twee foto's had kunnen maken besloot het beest het hogerop te zoeken in het bladerendek van de populier een half uurtje goed horen zingen maar niet meer gezien dus.
Hierna naar m,n maat gerden en besloten om maar wat in Limburg te gaan toeren na een mooie rit gemaakt te hebben besloten we als afsluiting nog even naar de Schoorkuilen te rijden om even naar de Oeverzwaluwen te gaan kijken.

Daar aangekomen veel zwaluwtjes maar ook een groepje gele kwikken aan de andere kant snel de kijker gepakt om te kijken of er iets leuks tussen zat en dat zat er.

Donkere kop witte keel hmmmmmm Italiaan?????

Wat doen we ??????

We melden hem als italiaan want dat was de enige in de anwb gids met witte keel.

Helaas voor ons was het hem niet want om goedgekeurd te worden door de CDNA (Commissie dwaalgasten Nederlandse avifauna) moet je ook wel het geluid hebben omdat dat het enige betrouwbare kenmerk is voor de Italiaan en dat hadden we niet want het beest heeft de hele tijd zn snavel toe gehouden.

Het blijkt dus de Noordse gelekwikstaart te zijn en och weliswaar geen knaller maar voor mij toch mooi nummer 246

Ook dit is niet het beste plaatje maar bewijs is het zeker dus ook deze week weer 3 nieuwe gaat lekker de 250 is nog 4 soorten weg dus laat maar komen de 300.
Ik zeg niet dat dat dit jaar lukt maar we zullen zien hoever we komen.